Ayrılık sonrası bunalım.. Hayatta en nefret ettiğim kısımlardan birisi. Nasıl bi göt acısı nasıl bi sümsüklük hali anlatamam. Ha işte tam olarak o haldeyim şu sıralar. Geçmiyo arkadaş. O acı bi türlü geçmiyor. Kalbimin ortasına gelip oturan siktiğimin öküzü kalkmıyor. Bazen nefes alamadığımı hissediyorum. O nasıl bir alışkanlık bilmiyorum. Sabah kalkar kalkmaz o telefona bakıyorum. Yine atmamış diyorum. Siktiğimin o lanet mesajı gelmemiş. Sonra gün içerisinde gözüm sürekli telefonda. Işık yanıyo aha o diyorum bakıyorum operatör aramış mesaj geldi bu sefer o kesin diyorum abuk subuk sıfatsız insanların mesajları. O değil umutlanmak en beteriymiş. Herşeyini en ince ayrıntısına kadar bildiğim adam.. Sinirlenince napar sorduğum sorulara nasıl cevap verir hepsini bildiğim adam.. Büyük kahkahalarla gülmeyen ama anlattığım herşeye tebessüm eden nasıl bişeysin sen böyle deyip sarılan adam.. Sürekli koruyup kollayan büyük fedakarlıklar yapan senin için herşeyi yaparım diyen adam. Geç mesaj attığım zaman trip atan bana hemen yaz diyen yazmadığımda saatlerce çaldıran bekletilmeye asla tahammülü olmayan türlü saçmalıkları beraber yaptığımız onun her dokunuşuyla başka bir boyutta olduğumu hissettiğim adam.. Güçlü sabırlı sinirli ve aşık erkeğim. Nerdesin şimdi napıyosun? Kimler var hayatında? O konuştuğun kızların hangisinden hoşlanmaya başladın? Beni unutturacak seninle yüzlerce güzelliği yaşayacak olan şanslı kız kim? Benim hergün mutluymuş gibi rol yapıp geceleri ciğerlerimin sökülecek gibi olmasını napıcaz? Lan ibne.. Acı çekiyorum bilmiyo musun? Ne diye hala benden kaçıyorsun. Bana zarar veriyorsun demiştin. En çok o koydu biliyor musun. Annenden daha çok koruyup kolladım. En ufak bir şey canını yaksa ben vardım yanında. Canının sıkkın olduğunu hissettiğimde yapmadığım şaklabanlık kalmadı. Ben nasıl canını acıtırım hayvan herif. Ben sana nasıl kıyarım. Sen her defasında kalbimi un ufak edip gittin ağlayacam diye içimin çıktığını hissettiğim zamanlar oldu. Kaç gece seni düşünürken bayıldım. Kaç gece adını sayıklarken kan kustum. Ben sana nasıl zarar veririm ulan puşt. Seni severken bile isteye nasıl acıtırım canını. En çok ben yakıştım yanına itiraf et. Hiç bi zaman olgun biri olmadım kabul. Seninle hep eğlendik senin içinde olan çocuğu sadece ben çıkardım dışarı yalan mı? En çok bizi yakıştırdılar. İnkar edemezsin. Hala her gördüğün beni soracak sana. Yanında göremeyince merak edecekler. Çünkü biz hiç ayrı düşünmedik ayrı yaşamadık aşkımızı. Bizi herkes biz olarak bildi sen ve ben diye değil. Seni bana soracaklar diye telefonlara cevap vermiyorum. Dışarıya adımımı atmıyorum. Sen kaç kızın koynundan çıkıp benim adımı ağzına aldın peki? Hiç kimse sana verdiklerimi vermeyecek. Bu kadar masum bi sevgiyi orospu ettiğin için pişman olacaksın eminim. Şimdi değil belki ama bi gün işte. Unutmanın ilacı yok. Zaman diyolar oda benim için bi bok ifade etmiyo. O zaman hep ben zor zamandayken donup kalıyo. Herşey yolundayken öyle bi işliyo ki. Tek başına kalmak ne kadar kötüymüş. Aslında hiç anlaşamadığım ve uzaklaşamadığım bir ailem varken yalnızlığın ne demek olduğunu hep biliyordum. Ama senden sonra yerin dibindeyim. Seni bana yaptığın tüm şerefsizlikler adına affediyorum. Affediyorum affetmesine ama hiçbirini unutamıyorum. Banada yazıklar olsun. Gel desen herşyi sıfırlayıp geleceğim. Deme olur mu lütfen gel deme bana hiç. Bırak bu acıya alışayım. Tekrar mutlu edip göt üstü çakılmama izin verme. Allah benimde belamı versin ne diyim ki.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder